تاریخچه کوتاهی از هنر دیجیتال (دیجیتال آرت) فناوریهای جدید و شیوههای هنری نوآورانه
در دنیای امروزه که توسط تکنولوژی تعریف شده، اصطلاح “هنر دیجیتال یا دیجیتال آرت” به چه معناست؟ در این مقاله ما نگاهی می اندازیم به معنای واقعی این اصطلاح. تفاوت آن با دیگر زمینههای هنر معاصر چیست؟ امروزه هنرمندان برجستهای در این زمینه به صورت تجربی هنر رسانهای (هنری که توسط نرم افزارها خلق شده است) اثرات دیجیتال مدرن و پروژه های نوآورانه از خود بر جای گذاشته اند.
هنر دیجیتال چیست؟
هنر دیجیتال که در دسته بزرگتر هنر رسانهای جدید قرار میگیرد، به عنوان عمل خلاقانهای تعریف میشود که از فناوری دیجیتال به عنوان بخشی ضروری ازاین فرآیند هنری استفاده میکند. درست مانند هنرهای زیبای سنتی، هنر دیجیتال رسانهای یا همان دیجیتال آرت سبکهای متعددی را ارائه میدهد که هنرمندان میتوانند از عکاسی دیجیتال، گرافیک کامپیوتری و هنر پیکسل گرفته تا رسانههای تجربیتر مانند هنر تولید شده توسط هوش مصنوعی و هنر AR استفاده کنند.
ما در استودیو بان تابلو های دیجیتال با مفاهیم خاص برای خدمت شما عزیزان ارائه میدهیم . یکی از این تابلوهای دیجیتال آرت با مفهوم هم تیمی است.
اما در دیجیتال آرت نه تنها از فناوریهای مختلف الکترونیکی استفاده میکند، بلکه به یک محصول نهایی دیجیتال نیز منجر میشود. (خواه یک تصویر برداری، یک کلاژ ادوبی فتوشاپ، یک محیط مجازی یا یک NFT) از آنجایی که فناوری دیجیتال به طور جدانشدنی با زندگی روزمره امروزی در هم آمیخته شده است و همچنان در حال پیشرفت است، همواره راههای هنری جدیدی را باز میکند و جعبه ابزار هنرمند امروز گسترده تر از همیشه شده میشود.
تاریخچه کوتاه دیجیتال آرت
اگرچه اولین تجربیات دیجیتال آرت به دهه ۱۹۸۰ برمی گردد، اما ریشههای آن را میتوان با هنرمندانی مانند فریدر ناکه، گروه EAT (تجربیات در هنر و فناوری) و آلن کاپرو در دهه ۱۹۶۰ پیدا کرد. به طور مشابه، در دهه ۱۹۷۰، هنرمند پیشگام ویدئو، Nam June Paik، آینده ای از ارتباطات بدون مرز را به تصویر کشید و عبارت نمادین “بزرگراه الکترونیکی” را ابداع کرد. با این حال، در اوایل دهه ۱۹۸۰ بود که هنرمندی به نام هارالد کوهن با گروهی از مهندسین برنامه رنگ آمیزی به نام AARON را اختراع کرد: یک ماشین روباتیک که برای ایجاد نقاشیهای بزرگ بر روی ورق کاغذی که روی زمین قرار داده شده بود، طراحی شده بود. این ماشین در ابتدا، نقاشیهای انتزاعی ایجاد میکرد، سپس ان نقاشیها در طول زمان بازنماییتر شدند و ماشین قادر به تقلید اشکال از طبیعت بود. در دهه ۹۰، AARON همچنین شروع به پیاده سازی رنگ در نقاشیها کرد. کوهن همیشه بسیار مراقب بود که ادعای خلاقیت آرون را نداشته باشد، بلکه ادعای خلاقیت خود را داشته باشد و این ماشین را فقط ابزاری برای بیان خود میدانست. برنامه او اکنون به عنوان منادی چیزی است که امروزه به عنوان هوش مصنوعی میشناسیم.
اگر به دیجیتال آرت علاقه مند هستید میتوانید از فروشگاه بان استودیو تابلوهای متنوع دیجیتال آرت را خزیداری بفرمایید.
در دهه ۱۹۹۰، با معرفی رایانه شخصی، پیشرفت در فناوری دیجیتال و ظهور اینترنت، این پیشرفتها نه تنها آزادی خلاقیت بیشتری را در اختیار هنرمندان قرار داد، بلکه راههای جدیدی را برای تجربه هنر با علاقه فزاینده به هنر ارائه کرد.
هوش مصنوعی
در مقایسه با خلق اولیه کوهن، پیشرفتهای جدید امروزی از هوش مصنوعی و فناوریهای یادگیری ماشینی استفاده میکنند. برای ایجاد هنر هوش مصنوعی، هنرمند مجموعهای از تصاویر را برای الگوریتم انتخاب میکند. سپس الگوریتم تعریف شده ورودیهای بصری را تقلید میکند و تعدادی عکس خروجی تولید می کند که در نهایت توسط هنرمند انتخاب و تایید میشود. الگوریتمهایی که برای تولید هنر با این فرآیند استفاده میشوند GAN (شبکههای متخاصم مولد) نامیده میشوند، در حالی که کلاس الگوریتمهایی به نام AICAN (شبکه متخاصم خلاق هوش مصنوعی) – چیزی که تقریباً در فرآیند خلاقیت مستقل است – روی دو نیروی متضاد کار میکند: در یک انتها، الگوریتم با به خاطر سپردن زیباییشناسی قابل تشخیص، سبکهای موجود را آموزش میدهد. از سوی دیگر، اگر هنگام تولید یک اثر هنری جدید، بیش از حد از یک اثر هنری موجود تقلید کند، جریمه میشود. این اصل تضمین می کند که نتیجه نهایی بدون فاصله گرفتن از آنچه قبلاً میدانیم، نوآورانه خواهد بود. این دسته از الگوریتمها احتمالاً گرایشهای جدیدتری را در تاریخ هنر ایجاد میکنند.
هنرمندان هوش مصنوعی
ماریو کلینگمن یکی از شناخته شده ترین نام ها در هنر دیجیتال هوش مصنوعی است. در سال ۲۰۱۷، او مجموعهای از شش اثر چاپ را با استفاده از مدلهای هوش مصنوعی ایجاد کرد و با الگوریتم جدید، آزمایش کرد. برای این کار، هنرمند روی بدن انسان تمرکز کرد و به مدلهای هوش مصنوعی خود آموزش داد تا با تبدیل فیگورهای چوبی به نقاشی، وضعیت بدن را کشف کنند. کلینگمن برای نقاشی پسر قصاب، جایزه لومن را به عنوان بهترین هنر دیجیتال خلق شده با فناوری دریافت کرد.
واقعیت بزرگ AR(افزایش یافته)
واقعیت بزرگ (AR) یکی دیگر از دیجیتال آرتهای محبوب است که هنرمندان معاصر از آن برای بیان خلاقیت خود استفاده می کنند. واقعیت بزرگ شامل تجربهای است که در آن دنیای واقعی و دنیای دیجیتال با یکدیگر تعامل دارند. اشیاء دنیای واقعی با اطلاعات ادراکی تولید شده توسط رایانه که بر حواس تأثیر میگذارد، تقویت میشوند. ارزش اصلی واقعیت افزوده روشی است که در آن اجزای دنیای دیجیتال با درک شخص از دنیای واقعی ترکیب میشوند.
هنرمندان AR
هنر AR هنرمندان بزرگ زیادی دارد. فقط برای ذکر چند مورد، اولافور الیسون از AR استفاده می کرد تا اشیاء طبیعی کمیاب را از طریق صفحه نمایش به خانههای مردم بیاورد. کاووس ۲۵ مجسمه AR از شخصیت معروف خود Companion را در کلان شههای سراسر جهان در طول سال ۲۰۲۰ به نمایش گذاشت که هر قطعه تقریباً ۱۰۰۰۰ دلار فروخته شد. ترور جونز یک نقاش سنتی با استفاده از رنگ و بوم است که شروع به کاوش در لایههای دیجیتال روی نقاشیهای خود کرد، ابتدا با نقاشی کدهای QR و سپس با کاوش در AR. اثر Tin&Ed از AR برای متحرک سازی اینستالیشنهای فضایی قابل تشخیص بادی خود استفاده کردهاند تا رابطه فیزیکی و دیجیتالی و انسان و غیرانسانی را که هسته الهام هنری آن هاست، بیشتر کشف کنند.
بازار دیجیتال آرت
فناوری دیجیتال به طور مداوم چشم اندازهای جدیدی را برای آزمایش هنری باز میکند. برای هنرمندانی که مایل به کشف و بازی با رسانههای جدید هستند، امکانات برای بیان خلاقیت بی پایان است. علاوه بر این، هنر دیجیتال به طور اساسی روش مشاهده، لذت بردن و به اشتراک گذاری هنر را تغییر داده است، زیرا میتوان آن را به راحتی از طریق انواع مختلف دستگاههای دیجیتال منتقل کرد. پتانسیل یک مخاطب جدید و بزرگ نیز به هنرمندان این قدرت را داده است که مشاغل خود را بسازند و آثار خود را بدون نیاز به نمایندگی معرفی کنند. اما لایه اخیر دیگری در هنر دیجیتال یا همان دیجیتال آرت وجود دارد، لایهای که توجه فزاینده به این نوع فعالیت هنری در رسانهها را با عناوینی مانند «آثار هنری دیجیتال به قیمت رکورد فروخته میشود» یا «گرانترین تصویر دیجیتال تا کنون» را توضیح میدهد.
توسعه فناوری بلاک چین، ارزهای رمزنگاری شده و توکنهای غیرقابل تعویض اجازه داده است تا شما مالک چیزی باشید که در دنیای واقعی مالکیت آن غیرممکن است. به این ترتیب بازار NFT تنها در سال ۲۰۲۰ تقریباً ۳۰۰ درصد رشد کرد. همانطور که در تجارت Hiscox Art گزارش شده است، فروش NFT هنرهای رمزنگاری و کلکسیونی در سال ۲۰۲۱ به ۳.۵ میلیارد دلار رسید. در مقایسه با بازار هنر سنتی، بازار NFT مزایای خاصی مانند قابلیت زنده بودن برای آثار دیجیتال به عنوان هنر و دارایی، اصالت و شفافیت، احراز هویت دقیقتر، ارزانتر و سریعتر و حق امتیاز برای فروشهای آتی را ارائه میدهد. زمینهای که هنرمندان را در یک موقعیت میبیند. موقعیت بسیار بهتری در مقایسه با سیستم سنتی که در آن هیچ درآمدی از فروش بازار ثانویه کسب نمیکنند. با این حال، بزرگترین انقلاب NFT در صنعت هنر مربوط به مالکیت دیجیتال آرت است. اگرچه بسیاری استدلال میکنند که داشتن یک اثر هنری دیجیتال با کپیهای زیاد در اطراف بیمعنی است و برای همه قابل دسترسی است، اما وقتی نوبت به بازار ثانویه میرسد، داشتن یک اثر هنری اصیل، چه فیزیکی و چه دیجیتال، با جنبههای پولی و اجتماعی همراه است و همچنان باارزش میباشد. به هر حال، داشتن یک نسخه چاپی از نقاشی پیکاسو کاملاً با داشتن نقاشی اصلی یکسان نیست. این در نهایت چیزی است که بازار هنر NFT را بسیار ارزشمند می کند.
کلام آخر:
دیجیتال آرت مسیری است بی انتها که توام با خلاقیت و دست در دست فناوری دیجیتال در حال پیشروی است. مزیتی که این نوع هنر با خود دارد ازائه بی انتهای هنرمندان در مدت زمان کوتاه برای عموم میباشد.
با این اوصاف زمینه فروش این از هنر برای هنر مندان بسیار آسانتر از گذشته خواهد بود.
خسته نباشید بابت مطالب جذابی که منتشر کردید. من شخصا هنری که بتونم لمسش کنم و بیشتر دوست دارم خلق آثار هنری با قلمو کاغذ بوم و…. برام جذابتر هستن. البته در دنیای دیجیتال کاملا شرایط متفاوت هست
خیلی جامع وآموزنده بود حالا بایک دید جدید به دیجیتال آرت نگاه میکنم
بسیار مطلب ارزشمند و کاملی بود
لطف کنید از رابطه دیجیتال آرت و آرت ستنی هم بیشتر بنویسید.
جالب بود که نام اولین افراد داخلش بود
جالب بود که نام اولین افراد داخلش بوددد
ممنون از مطلب خوب و جالبتون.